İsa'nın Hayatı.010

Günümüzde kiliseleri gezdiğinizde büyük ihtimalle İsa’nın haça gerlilmiş ikonası, heykeli, veya resmi dikkatinizi çekmiştir. Hristiyan sanatının geri kalanı gibi bu resmediliş ilk kilse binalarının oluşumuyla yani 4. yüzyılda ortaya çıkmıştır. Fakat acaba İsa gerçekten ayaklarından ve avuçlarından mı çivilenmişti? Sonuçta 300 sene sonra çıkan bu resimler birer tahmin ve varsayımdan ibaretti.

1968’de Kudüs’teki bir mezarda otuz beş ölüden geriye kalanlar keşfedildi. Ama bu bulguyu arkeologlar için ilginç kılan detay, cesetlerden birinin İsa’nın çarmıha gerilişine benzer şekilde çarmıhta öldürülmüş olmasıydı. Bu keşif sayesinde artık Romalıların çarmıh cezasını tam olarak nasıl uyguladıklarını da fiziksel bir örnekle öğrenmiş olduk. Ölünün yanında bulunan lehva ismi “Yohan Ben Ha’galgol” idi. Kemik uzmanlarınca yapılan incelemeler sayesinde adamın yaşının yirmi sekiz, boyunun bir metre altmış beş santim olduğu ve bedeninde bazı deformasyon izleri (çökmüş sağ damak) taşıdığı saptandı. Sonradan gelişen Hristiyan sanatında gördüğümüzün aksine bu adamın ayakları ön tarafından değil aşil tendonlarından çarmıhın yanlarına dönük, ve aynı şekilde avuçlarından değil bileklerinden 18 santimlik çiviler ile çakılmıştı. Çarmıh işkencesinde, mahkumun nefes alabilmesi için bedenini aşağı ve yukarı hareket ettirmesi gerekirdi. Bunun için delinmiş ayaklarına yüklenip vücudunun ağırlığını kollarından yukarı doğru çekerdi. Eninde sonunda mahkum kendisini yukarı çekmek için gücünü yitirdiğinde nefes darlığından ölürdü. Yohan’ın kolları bu zorlu çabanın izlerini taşıyordu. Yuhanna Müjdesi, cellatların ölümü hızlandırmak için mahkûmların bacaklarını kırdıklarını kaydeder (Yuh. 19:31-33). Yohan’ın bacaklarının aynı şekilde bir darbe sonucu dizlerin altından kırıldığı da saptandı. Ölü Deniz Tomarları’ndan bildiğimiz kadarıyla çarmıh yalnızca kölelere veya yerleşik düzeni tehdit edenlere Roma tarafından uygulanırdı. Bu gerçek ışığında, İsa Mesih’e karşı düzenlenen infaz için neden çarmıhın seçildiği net olarak anlaşılmaktadır.

****

KAYNAKÇA:

  • Madrigal, Carlos. “İncil ve Hıristiyanlık Sorgulanıyor.” Dharma Yayınları, 2009, sf. 165-168.
  • McRay, John. “Archaeology & The New Testament.” Baker Academic. Grand Rapids, 2008, sf.204-206.
  • Türkçe Kutsal Kitap, Kitabı Mukaddes Şirketi & Yeni Yaşam Yayınları, Eski ve Yeni Çevirisi.
  • Resim:  Maslen & Mitchell 2006. http://3.bp.blogspot.com/-tfQhQhdlSb0/TrQctpi9euI/AAAAAAAABNs/tAdyH1-VyZE/s1600/F1.large.jpg