Gercek İncil Nerede?.002

Apokrif (‘apocrypha’) sözcüğü “gizli” demektir ve Grekçe’den Latince’ye yapılan bir uyarlamadan gelmektedir. Günümüzde kazandığı anlam itibarıyla, bu terimi ‘resmi olmayan’ yazılar anlamında değerlendirebiliriz. Çünkü İncil ile ilgili olarak kanona girmeyen veya gayri meşru ilan edilen, kimi zaman kilisenin bir geleneğini sürdüren, kimi zamansa gnostikler gibi sapkın tarikatların görüşlerini yayan kitapları isimlendirmek için kullanılır. Bu yazıtların hepsine 2.yy sonundan 5.yy başlarına yazılış tarihi verilmektedir ve mevcut en eski nüshları 3.yy-5.yy dayanmaktadır. Yani mevcut İncilin nüshlarından en az 100-200 sene sonra. Diğer taraftan “Barnaba İncili” veya “Kutsal Meryem’in Doğuşu” gibi kilise tarihinin ilk yüzyıllarına ait olmayıp daha çok Ortaçağ’da düzenlenen kitaplar apokrif  kategorisine bile girmemektedirler.

Apokriflerin hepsinde Mesih İsa’yı, Meryem Ana’dan doğarak beden alan Tanrı’nın Sözü-Oğlu, vaazları ve mucizeleri ile insanlara Tanrı’nın merhametini ulaştıran Rab, günahlara karşılık kurban ölümü ve ölümden dirilişiyle herkese cenneti takdim eden Kurtarıcı olarak sunmaktadırlar. Apokriflerin reddedilişi belli kriterlere uymamaları ve çoğunlukla “Gnostikçi” öğretişleri barındırmalarından kaynaklanmaktadır. Gnostikçi felsefeye göre Tanrı fiziksel dünyayı yarattığı için zalim bir varlıktır. İsa ise bize fiziksel dünyadan özgür kılınma anahtarını verendir.

Nasıl hakiki bir parayı sahte paradan ayıran belli kıstalar varsa, Mevcut İncili Apokriflerden Ayıran özellikler vardır. Mesela:

  • MS 1. yüzyılda yazıldı mı?
  • Havariler hayattayken mi yazıldı ve Havarisel yetki taşıyor mu?
  • Yazıtlar birbirinden bahsediyor mu?
  • İlk kilise cemaatleri tarafından kullanılıyorlarmıydı?
  • Havarisel Babalar (yani 12 havarinin müritleri: Polycarp, Papias, Klement, İgnatius, vb) bu eserlerden alıntı yapıyor mu?

Eğer bir yazıt bu kriterleri uymuyorsa orijinal olması imkansızdır! Apokrif kitaplar bu kıstalrı yerine getirmez aksine:

  • Apokrif  kitaplar ve yansıttıkları tarihsel ortam havarisel dönemin sonrasına aittir;
  • Kurtuluş mesajından ziyade kahramanları (Havariler’i, iyileşenleri, vs.) yüceltirler;
  • Birçok yapay detaylar üzerine odaklanıp asıl İncil’in akıcılığından yoksundurlar;
  • Mucize anlatılarında görgü tanıklığına dayanmayan efsanevi bir abartı söz konusudur;
  • Yunan taumaturglar uyarınca mucize mesaja değil, mesaj mucizeye hizmet eder; ve…
  • Sapkın gnostik görüşleri desteklemek için yazılanlar zamanla tam mitolojik bir hal almıştır.

Apokrif İncillerin mevcut İncil’den ne kadar farklı olduklarını aşağıdaki bir alıntıyla örnekleyebiliriz. Tomas İncilinde şöyle bir ifade yer almaktadır:

“Simun Petrus ona, “İzin ver de Meryem ayrılsın, çünkü kadınlar yaşamı hak etmezler” dedi. İsa, “Bir erkeğe dönüşmesi için ben kendim ona rehberlik edeceğim; öyle ki, o da sizin gibi yaşayan bir ruh haline gelsin. Çünkü kendini erkek yapan her kadın Göklerin Ege­menliğine girecektir” diye yanıt verdi.” (Tomas İncili, 114)

Bu Apokrif İncil’in ifadesine göre yalnız erkekler cennet’e gidebilecek, kadınlar ise ancak cinsiyet değiştirmeleri sonucu. Özetçe, düz bir okumadan Apokriflerin ve İncil mesajı’nın faklılığı bariz bir şekilde anlaşılabilir. Aslında Apokrif yazılar sayesinde elimizdeki İncil’in ne kadar güvenilir olduğunu bir kez daha görmüş oluyoruz.

****

KAYNAKÇA:

  • Madrigal, Carlos. “Apologia: İncil ve Hıristiyanlık Sorgulanıyor.” Dharma Yayınları, 2009, sf. 567-568, 609-610.
  • Meyer, Marvin. “The Gospel of Thomas: The Hidden Sayings of Jesus.” Harper Collins, 1992, sf. 109-110.
  • Resim: Gospel of Thomas. Wikimedia Commons.